ตองเปรียง หมายถึง [-เปฺรียง] น. จองเปรียง คือพิธีอย่างหนึ่งของพราหมณ์ เป็นพิธีจุดโคมรับพระเจ้าทําในวันเพ็ญเดือน ๑๒. (สามดวง).
น. ชนชาติกะเหรี่ยงหรือยางพวกหนึ่ง.
น. ชนชาติข่าพวกหนึ่ง, ผีตองเหลือง ก็เรียก.
ก. เอาปากงับกัดทึ้งโดยเร็วอย่างปลาตอด, โดยปริยายหมายถึงอาการเหน็บแนม เช่น พูดตอดเล็กตอดน้อย.
(กลอน) น. ต้นสลอด.
น. การบรรเลงดนตรีอย่างหนึ่ง ทําเสียงกระตุกสั้น ๆ สลับจังหวะทํานองเพลง, ลูกตอด ก็ว่า.
น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง. (พจน. ๒๔๙๓).
ก. ปะทะไว้, ต้านทานไว้, สู้รบป้องกันไว้.