ความหมายของคำว่า ' ต๊อกต๋อย '

ต่อกร
[-กอน] (ปาก) ก. สู้กัน.
ตอง ๑
น. ใบไม้ขนาดใหญ่ใช้ห่อของได้ เช่น ตองกล้วย; เรียกไพ่ไทยชนิดหนึ่งโดยปรกติเล่นกัน ๖ ขา ว่า ไพ่ตอง, จํานวนไพ่ที่มีเหมือนกัน ๓ ใบเรียกว่า ตอง, ลักษณนามเรียกไพ่ที่เหมือนกัน ๓ ใบ เช่น ไพ่ตองหนึ่งไพ่ ๒ ตอง.
ตอง ๒
ดู สลาด.
ต้อง
ก. ถูก เช่น ต้องชะตา ต้องใจ; เป็นกริยาช่วยบอกความแน่ใจหรือบังคับ เช่นต้องกิน ต้องนอน ต้องทํา. น. เรียกต้นข้าวในนาที่โศกใบเหลืองไป ซึ่งถือกันว่าถูกผีกระทําว่า ข้าวต้อง.
ต้องกัน
ว. ตรงกัน, พ้องกัน, ถูกกัน.
ต้องคดี
(กฎ) ก. ถูกกล่าวหาหรือถูกฟ้องในคดีอาญา.
ต้องใจ
ก. ชอบ, ถูกใจ.