ตกฟอง หมายถึง ก. ออกไข่ เช่น ไก่ตกฟอง.
ก. เกิด, เรียกเวลาที่เด็กออกพ้นครรภ์มารดาว่า เวลาตกฟาก (พื้นเรือนโบราณโดยมากเป็นฟาก); โดยปริยายใช้ในลักษณะที่พูดคําเถียงคําไม่หยุดปากว่า เถียงคําไม่ตกฟาก.
ว. ลักษณะที่ต่อมน้ำมันที่ขมับของช้างบวมโตและมีน้ำมันใส ๆ ไหลออกมา ช้างตัวผู้จะมีอารมณ์รุนแรง ก้าวร้าว ดุร้าย มีกลิ่นสาบฉุน,เรียกช้างที่มีอาการเช่นนั้นว่า ช้างตกมัน.
(สำ) ว. แพ้เร็ว, ยุติเร็ว, เรียกเต็มว่า สามเพลงตกม้าตาย.
ก. อาการที่นํ้าเมือกไหลออกทางทวารหนัก.
ก. ลําบาก, ยากจน, ขัดสน.
ก. ให้รางวัล.
ก. ยินยอมพร้อมใจ, ปลงใจ.