ความหมายของคำว่า ' ตกปากตกคำ '

ความหมายของคำว่า ' ตกปากตกคำ '
ตกปากตกคำ หมายถึง ก. ตกลง, รับรอง, ตกปากลงคํา ก็ว่า.

ตกเป็น
ก. กลายเป็น เช่น ตกเป็นของเขา ตกเป็นข่าว ตกเป็นจําเลย.
ตกเป็นเบี้ยล่าง
(สํา) ก. ตกเป็นรองเขา, เสียเปรียบเขา.
ตกเป็นพับ
ก. นับเป็นสูญ.
ตกผลึก
ก. กลายเป็นผลึก (ใช้แก่สารละลาย).
ตกพุ่มม่าย
ก. อยู่ในฐานะที่เป็นม่าย. ว. เรียกชายหรือหญิงที่หย่าขาดจากความเป็นผัวเมียกันหรือฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งตายจากไป, เป็นม่าย ก็ว่า.
ตกฟอง
ก. ออกไข่ เช่น ไก่ตกฟอง.
ตกฟาก
ก. เกิด, เรียกเวลาที่เด็กออกพ้นครรภ์มารดาว่า เวลาตกฟาก (พื้นเรือนโบราณโดยมากเป็นฟาก); โดยปริยายใช้ในลักษณะที่พูดคําเถียงคําไม่หยุดปากว่า เถียงคําไม่ตกฟาก.