ตริ ๑ หมายถึง [ตฺริ] ก. คิด, ตรึกตรอง.
[-ตฺรอง] ก. ใคร่ครวญ, คิดทบทวน, ตรึกตรอง.
[ตฺริ] ใช้ประกอบหน้าศัพท์ แปลว่า สาม เช่น ตริโกณ คือ รูปสามเหลี่ยม.(ดู ตรี ๓).
[ตฺริว] น. เต่า, กริว หรือ จริว ก็ว่า. (พจน. ๒๔๙๓).
[ตฺรี] น. ปลา. (ข.).
[ตฺรี] น. คําตัดมาจาก ตรีศูล.
[ตฺรี] ว. สาม เช่น ตรีเนตร, ชั้นที่ ๓ (ใช้เกี่ยวกับลําดับชั้นหรือขั้นของยศตําแหน่ง คุณภาพ หรือ วิทยฐานะ ตํ่ากว่า โท สูงกว่า จัตวา) เช่น ร้อยตรีข้าราชการชั้นตรี ปริญญาตรี; เรียกเครื่องหมายวรรณยุกต์รูปดังนี้ ?ว่าไม้ตรี. (ส. ตฺริ).
น. ของเผ็ดร้อน ๓ ชนิด คือ พริกไทย ดีปลี ขิงแห้ง.