ค้นหาคำศัพท์แบบเร่งด่วน


 

  • ความหมายของคำว่า ' ตระแบง ๑ '

    ตระแบง ๑  หมายถึง [ตฺระ-] (กลอน) ก. สะแบง, สะพาย, เช่น ตาวตระแบง.

advertisement

 

คำที่ใกล้เคียงกัน

  • ตระแบง ๒

    [ตฺระ-] ก. ผูกไขว้, ผูกบิด. (ข. ตฺรแบง ว่า ผูกไขว้ด้วยไม้ขันชะเนาะ).

  • ตระแบน, ตระแบ่น

    [ตฺระ-] (กลอน) ก. ทิ้งลง, ตกลง, โผลง, เช่น ตระแบนไว้กลางดิน. (โบ)น. แผ่น. (อนันตวิภาค).

  • ตระแบน, ตระแบ่น

    [ตฺระ-] (กลอน) ก. ทิ้งลง, ตกลง, โผลง, เช่น ตระแบนไว้กลางดิน. (โบ)น. แผ่น. (อนันตวิภาค).

  • ตระโบม

    [ตฺระ-] (กลอน) ก. โลมเล้า, กอด, กระโบม ก็ว่า.

  • ตระพอง

    [ตฺระ-] น. ส่วนที่นูนเป็นปุ่ม ๒ ข้างศีรษะช้าง, กะพอง กระพอง หรือตะพอง ก็ว่า.

  • ตระพัง

    [ตฺระ-] น. แอ่ง, บ่อ, หนอง, ตะพัง กระพัง หรือ สะพัง ก็ว่า. (เทียบข. ตฺรพําง ว่า บ่อที่เกิดเอง).

  • ตระมื่น

    [ตฺระ-] (กลอน) ว. สูงใหญ่, ทะมื่น ก็ใช้.

 


พจนานุกรมไทย-ไทย ออนไลน์

จุดประสงค์ของเว็บ เพื่อสนับสนุนการใช้ภาษาไทยให้ถูกต้องตามความหมายของแต่ละคำ ขอบคุณข้อมูลจาก พจนานุกรม ฉบับราชบัณฑิตยสถาน พ.ศ. ๒๕๔๒