ตูด หมายถึง น. รูก้น. ว. นูนขึ้น, สูงขึ้น, เช่น เนื้อตูดขึ้นมา; ยื่นออกไป เช่น ปากตูด.
ดู ลี่ ๑.
น. กระท่อม, กระต๊อบ, เช่น ไปตั้งตูบตีนเขา. (ม. คําหลวงชูชก), กระตูบ ก็เรียก.
ว. หลุบลง เช่น หูตูบ.
น. มะตูม.
ว. ไม่บาน, ยังไม่บาน.
ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น โดดนํ้าดังตูม เสียงปืนใหญ่ดังตูม ๆ.
ว. เสียงดังเช่นนั้น เช่น โดดนํ้าดังตูม เสียงปืนใหญ่ดังตูม ๆ.