ตุลาการ หมายถึง (กฎ) น. ผู้มีอํานาจและหน้าที่ในการพิจารณาพิพากษาอรรถคดี.
น. ชื่อเดือนที่ ๑๐ ตามสุริยคติ ซึ่งเริ่มด้วยเดือนมกราคม มี ๓๑ วัน; (เลิก) เดือนที่ ๗ ตามสุริยคติซึ่งเริ่มด้วยเดือนเมษายน. (ป., ส. ตุลา ว่า คันชั่ง+ อาคม ว่า มา = เดือนที่อาทิตย์มาสู่ราศีตุล).
[–หฺรัด–เหฺร่] ก. ไปอย่างไม่มีจุดหมาย, ไม่มีที่อาศัยแน่นอน.
(โบ) ส. คําใช้แทนตัวผู้พูด, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑. น. ตัว.
(โบ) ส. ตัวข้า, เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๑.
ก. เต้า, ไป. (ข. เทา).
ก. กล่าวอ้างหรือทึกทักเอาของผู้อื่นว่าเป็นของตัว,กล่าวอ้างผิดตัว ผิดสิ่ง ผิดเรื่อง.
ว. เพี้ยนตัว, ไม่ตรง, (ใช้ในการอ่านหนังสือ เช่นอ่านตู่ตัว ด เป็นตัว ค).