ตุปัดตุเป๋ หมายถึง ก. เดินเฉไปเฉมาไม่ตรงทาง.
น. ภาชนะสําหรับขังหรือใส่นํ้า ก้นสอบ ปากแคบกว่าโอ่ง.
น. เม็ดที่ขึ้นตามผิวหนัง, โดยปริยายใช้เรียกสิ่งอื่นที่มีลักษณะคล้ายคลึงเช่นนั้น เช่น ดอกไม้ออกเป็นตุ่ม.
น. ชื่อปลานํ้าจืดชนิด Puntius bulu ในวงศ์Cyprinidae อยู่ในจําพวกปลาตะเพียน ไม่มีหนวด กระโดงครีบหลังแข็งและหยักเป็นฟันเลื่อย ลําตัวมีลายพาดสีดํา เคยพบชุกชุมมากในเขตทะเลสาบสงขลาตอนในที่เรียกทะเลน้อย.
ว. ป้อม ๆ, กลม ๆ. น. ของที่มีลักษณะกลม ๆ ห้อยลงมา, ลูกตุ้ม ก็ว่า.
น. เรียกลูกมะพร้าวเล็ก ๆ ที่เสียหล่นลงมาว่าลูกตุ้มมะพร้าว.
น. เครื่องประดับหู, ต่างหู.
ดู แมลงช้าง ที่ แมลง.