ตุนาหงัน หมายถึง [–หฺงัน] ก. หมั้นไว้ (เพื่อแต่งงาน). (ช.).
ว. อาการที่ชีพจรเป็นต้นเต้นเป็นระยะ ๆ.
ว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ หล่น หรือเสียงทุบด้วยกําปั้น.
ว. เสียงดังอย่างของหนัก ๆ หล่น หรือเสียงทุบด้วยกําปั้น.
ว. เสียงดังเช่นนั้นอย่างเสียงทุบกัน. น. เรียกขนมชนิดหนึ่ง ทำด้วยถั่วกวนกับนํ้าตาลแล้วทุบให้ละเอียด ตัดเป็นชิ้น ๆ ว่า ขนมตุ้บตั้บ.
ว. อาการที่ของลอยกระเพื่อมขึ้นกระเพื่อมลงไปตามกระแสนํ้า.
ว. สะบัดสะบิ้ง, แสนงอน, ตะปัดตะป่อง ก็ใช้.
ก. เดินเฉไปเฉมาไม่ตรงทาง.