ตื่นตูม หมายถึง ก. ตกใจโดยไม่ได้พิจารณา เช่น กระต่ายตื่นตูม.
ก. แสดงอาการลิงโลดด้วยดีใจหรือแปลกใจ,มีความประหม่าเพราะไม่คุ้นเคย.
(สํา) ก. เร่งรัดทําการงานให้เหมาะสมแก่วัยและเวลา.
(กลอน) ก. แจ่มฟ้า.
ว. ตํ่าลงไปจากขอบน้อยกว่าปรกติ เช่น ชามก้นตื้น,หยั่งลงไปได้ไม่ไกลจากผิวหน้าหรือขอบบน เช่นนํ้าตื้น คลองตื้น, เข้าไปไม่ไกลจากขอบเป็นต้น เช่นตรอกตื้น; ผิวเผิน, ไม่ลึกซึ้ง, เช่น ความคิดตื้น, ตรงข้ามกับ ลึก.
ว. รู้สึกอัดอั้นเพราะดีใจหรือเสียใจเป็นต้น.
ว. รู้สึกอัดอั้นเพราะดีใจหรือเสียใจเป็นต้น.
ว. ทึบ เช่น มืดตื้อ สมองตื้อ; แน่นอึดอัด เช่น อิ่มตื้อท้องตื้อ; เรียกดอกไม้ไฟชนิดหนึ่งว่า อ้ายตื้อ หรืออีตื้อ; เรียกข้าวเหนียวนํ้ากะทิในพิธีเลี้ยงว่า อ้ายตื้อ.