ตีนเต่า หมายถึง น. เรียกกล้วยลูกเล็ก ๆ ที่อยู่ปลายเครือว่า กล้วยตีนเต่า.
น. ชื่อนกชนิด Himantopus himantopus ในวงศ์Recurvirostridae ลําตัวด้านบนลายเขียว ด้านล่างสีขาว ปากสีดําและยาวเรียว ขายาวสีแดง ตัวผู้หัวสีดําตัวเมียหัวสีขาว พบอยู่ตามชายฝั่งแม่นํ้า กินกุ้งและปลา.
น. (๑) ชื่อไม้ต้นชนิด Vitex pinnata L. ในวงศ์ Labiataeดอกเล็ก สีฟ้าอมขาว ออกเป็นช่อใหญ่ ผลกลมเล็ก สีดำเนื้อไม้ทนทานใช้ทำเครื่องมือ, กานน กาสามปีก โคนสมอหรือ สมอกานน ก็เรียก. (๒) ดู กาสามปีก (๑).
น. ชื่อไม้ต้น ๒ ชนิดในวงศ์ Apocynaceae คือ ชนิดAlstonia scholaris (L.) R. Br. ใบออกรอบข้อ ๔–๗ ใบ ผลเป็นฝักยาว ๒ ฝัก, สัตบรรณ หรือ พญาสัตบรรณก็เรียก; และ ตีนเป็ดน้ำ (Cerbera odollam Gaertn.)เป็นไม้ต้นขนาดกลาง มักขึ้นตามชายนํ้า ดอกสีขาวผลกลม.
น. (๑) เห็ดตีนแรด. [ดู จั่น ๕ (๒)]. (๒) ชื่อต้นไม้ยืนต้น.(พจน. ๒๔๙๓).
ว. มีอาการแคบเข้าผิดปรกติ (ใช้แก่สิ่งที่เป็นช่องกลวง)เช่น คอตีบ เส้นเลือดตีบ ไส้ตีบ.
น. ชื่อกล้วยพันธุ์หนึ่งซึ่งพัฒนามาจากลูกผสมระหว่างกล้วยป่ากับกล้วยตานี.
[ตีระ–] (แบบ) ติตถ์, ดิตถ์, ท่านํ้า. (ส.; ป. ติตฺถ).