ตีหน้า หมายถึง ก. แกล้งทําสีหน้าให้ผิดจากใจจริง เช่น ตีหน้าเซ่อ.
ก. ทําหน้าเฉยเหมือนไม่มีความรู้สึกหรือไม่รู้เรื่อง.
(สำ) ก. ทำหน้าถมึงทึงแสดงอาการเกรี้ยวกราดดุดัน, ใส่หน้ายักษ์ ก็ว่า.
(สํา) ก. ตลบตะแลง, กลับกลอก.
ก. ตีตัวออกหาก, ไม่คบหาสมาคมด้วยเหมือนเดิม.
ว. เคียงคู่กันอย่างใกล้ชิดสนิทสนม เช่น ๒ คนนี้รักกันมาก เดินตีไหล่กันมาเลย.
ก. จับปลาด้วยอวน.
ก. นิ่งเฉย, ดื้อด้าน.