ความหมายของคำว่า ' ตีเสียง '

ความหมายของคำว่า ' ตีเสียง '
ตีเสียง หมายถึง ก. ขึ้นเสียง, ออกเสียงดังด้วยความโกรธ, (เป็นคําที่ผู้ใหญ่ใช้ว่าผู้น้อย).

ตีเสียว่า
ก. กะเอาว่า, สมมุติว่า.
ตีหน้า
ก. แกล้งทําสีหน้าให้ผิดจากใจจริง เช่น ตีหน้าเซ่อ.
ตีหน้าตาย
ก. ทําหน้าเฉยเหมือนไม่มีความรู้สึกหรือไม่รู้เรื่อง.
ตีหน้ายักษ์
(สำ) ก. ทำหน้าถมึงทึงแสดงอาการเกรี้ยวกราดดุดัน, ใส่หน้ายักษ์ ก็ว่า.
ตีหลายหน้า
(สํา) ก. ตลบตะแลง, กลับกลอก.
ตีห่าง
ก. ตีตัวออกหาก, ไม่คบหาสมาคมด้วยเหมือนเดิม.
ตีไหล่
ว. เคียงคู่กันอย่างใกล้ชิดสนิทสนม เช่น ๒ คนนี้รักกันมาก เดินตีไหล่กันมาเลย.