ความหมายของคำว่า ' ตีสำนวน '

ความหมายของคำว่า ' ตีสำนวน '
ตีสำนวน หมายถึง ก. พูดใช้สํานวนโวหารเป็นเชิงอวดฉลาด.

ตีเส้น
ก. ทําให้เป็นแนวตรงด้วยไม้บรรทัดหรือด้ายชุบสีดําเป็นต้น.
ตีเสมอ
ก. ยกตนขึ้นเทียมท่าน โดยไม่รู้จักที่ตํ่าที่สูง.
ตีเสียง
ก. ขึ้นเสียง, ออกเสียงดังด้วยความโกรธ, (เป็นคําที่ผู้ใหญ่ใช้ว่าผู้น้อย).
ตีเสียว่า
ก. กะเอาว่า, สมมุติว่า.
ตีหน้า
ก. แกล้งทําสีหน้าให้ผิดจากใจจริง เช่น ตีหน้าเซ่อ.
ตีหน้าตาย
ก. ทําหน้าเฉยเหมือนไม่มีความรู้สึกหรือไม่รู้เรื่อง.
ตีหน้ายักษ์
(สำ) ก. ทำหน้าถมึงทึงแสดงอาการเกรี้ยวกราดดุดัน, ใส่หน้ายักษ์ ก็ว่า.