ตีแผ่ หมายถึง ก. ขยายออกมาอย่างชัดแจ้ง, เปิดเผยรายละเอียดอย่างชัดแจ้ง.
ก. อวดแสดงคารม.
ก. แกล้งร้องหรือทําโวยวายเกินสมควร,แสดงความเสียอกเสียใจจนเกินเหตุ.
ก. จับปลาด้วยมอง.
ก. แสดงกิริยาหรือวาจาชวนวิวาท, รวน ก็ว่า.
ว. คล้ายคลึงกัน, เสมอกัน.
ก. หกคะเมนหงายหลังม้วนเอาหัวกลับขึ้น.
ก. ทำเฉย ๆ เหมือนไม่รู้เรื่อง, แสร้งทำหน้าซึมเศร้าเพื่อให้สงสารหรือเห็นอกเห็นใจ.