ตีคู่ หมายถึง ก. ทําให้ขึ้นมาเป็นคู่.
(สํา) ก. ทําสิ่งใด ๆ ไว้แล้ว แต่ผลไปตกแก่ผู้อื่น,ทําสิ่งที่ตนควรจะได้รับประโยชน์ แต่กลับไม่ได้.
(สํา) ก. กระทําการสิ่งใดแก่ศัตรูโดยไม่เด็ดขาดจริงจังย่อมจะได้รับผลร้ายในภายหลัง เช่น ประเวณีตีงูให้หลังหัก มันก็มักทําร้ายเมื่อภายหลัง. (อภัย).
ก. ทําตัวออกหาก, แยกตัวออกไป, พยายามทอดทิ้ง,หนีไป, เลิกคบกัน.
ก. ทําร้ายเจ้าทรัพย์แล้วแย่งเอาของไป.
(สํา) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
(สํา) ก. กังวลทุกข์ร้อนหรือหวาดกลัวในเรื่องที่ยังไม่เกิดขึ้น.
ก. ใส่ตรวน จําตรวนที่ขาโดยวิธีตียํ้าหัวตะปูที่ห่วงเหล็กสวมขาเพื่อไม่ให้ถ่างออกได้.