ตีกาก หมายถึง ก. ทําเสียงประกอบเพลงอย่างหนึ่ง. (รามเกียรติ์ ร. ๒).
ก. ฉวยโอกาสเอาประโยชน์ที่ไม่ควรจะได้.
ก. ทบผ้า ๒ ชั้นแล้วเย็บเป็นแนว เพื่อการตกแต่ง;ตีฝาซ้อนเหลื่อมกันตามแนวนอน.
ก. หมุนบิดให้เชือกเขม็งขึ้น.
ก. ให้ไก่ตีกันหรือชนกัน, โดยปริยายเรียกการเล่นของเด็กที่เอาดอกหญ้าแพรกมาตีกันว่า ตีไก่.
ก. ทําให้ขึ้นมาขนาบข้าง.
ก. ตู่หรือหยิบฉวยเอาของผู้อื่นโดยทึกทักเอาว่าเป็นของตน, แสดงอาการเป็นเชิงรับสมอ้างเพื่อประโยชน์แก่ตน.
(ปาก) ก. ตีพิมพ์ข่าว (ใช้แก่หนังสือพิมพ์) เช่นหนังสือพิมพ์นิยมตีข่าวที่อยู่ในความสนใจของประชาชน.