ติระ หมายถึง (แบบ) น. ฝั่ง. (ป., ส.).
[–รัด–] น. ดิรัจฉาน, สัตว์เดรัจฉาน. (ป. ติรจฺฉานคตว่า สัตว์มีร่างกายเจริญโดยขวาง).
[–หฺลก] ว. ดิลก, ยอด, เลิศ. น. เครื่องหมายที่เจิมที่หน้าผากของพวกพราหมณ์เป็นเครื่องหมายนิกาย.(ป., ส.).
[–หฺลก] (แบบ) น. ต้นโลท. (ป.).
(แบบ) น. พืชงา, เมล็ดงา. (ป., ส.).
น. ชื่อไม้ต้นหลายชนิดในสกุล Cratoxylum วงศ์Guttiferae เช่น ติ้วเกลี้ยง (C. cochinchinense Blume), ขี้ติ้ว หรือ ติ้วใบเลื่อม ก็เรียก.
น. ไม้ซี่เล็ก ๆ ใช้สําหรับเป็นคะแนน เช่น ปักติ้ว นับติ้วสําหรับเสี่ยงทาย เช่น สั่นติ้วเซียมซี หรือสําหรับใช้แทนสลาก เช่น เอาติ้วไปขึ้นของ.
ว. ตึงเกินไป, แน่นเกินไป, เช่น รัดติ้ว คับติ้ว; สั้นกว่าปรกติ เช่น สาแหรกติ้ว; รวดเร็ว เช่น หมุนติ้ว.