ติดใจ หมายถึง ก. ชอบ, ฝังอยู่ในใจ; ข้องใจ.
ก. รับเชื้อโรคเข้าสู่ร่างกาย และเชื้อนั้นเจริญในร่างกาย มักแสดงอาการเจ็บป่วย เช่น เขาติดเชื้อมาจากผู้อื่น; (ปาก) รับเอานิสัยหรือพฤติกรรมบางอย่างของคนที่อยู่รอบข้างเป็นต้นมาใช้หรือเป็นแบบอย่างเช่น เขาติดเชื้อพูดคำหยาบมาจากเพื่อน. ว. ลักษณะของโรคที่รับเชื้อมาจากผู้อื่นหรือสิ่งอื่น, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคติดเชื้อ.
ก. เอาตัวตลกมาเล่นแทรกเพื่อให้ตัวละครหรือคนร้องพัก, มักพูดใช้สํานวนโวหารหรือแสดงท่าทางชวนให้คนหัวเราะขบขัน.
ก. จัดให้มีตลาดขึ้น; เป็นที่นิยมกันทั่วไป เช่น สินค้าติดตลาด.
ก. ไปมาหาสู่กัน, พูดจาเพื่อทําความตกลง, สื่อสาร. ว. ลักษณะของโรคติดเชื้อเมื่อเป็นแก่ผู้หนึ่งแล้วสามารถแพร่เชื้อไปยังผู้อื่นได้, เรียกโรคที่มีลักษณะเช่นนั้นว่า โรคติดต่อ เช่น วัณโรคเป็นโรคติดต่อชนิดหนึ่ง.
(สํา) ก. เดินตามไปติด ๆ เช่น อุตส่าห์สู้ติดต้อยห้อยตาม. (สังข์ทอง).
ก. บังคับตะกร้อให้ติดอยู่บนเข่าหรือแขนเป็นต้น.
ก. ประกอบเครื่องยนต์กลไกเป็นต้นเข้าด้วยกันเพื่อให้ใช้การได้ เช่น ติดตั้งเครื่องทำน้ำร้อน, นำเครื่องยนต์กลไกเป็นต้นมาตั้งไว้เพื่อทำการอย่างใดอย่างหนึ่ง เช่น ติดตั้งเครื่องยนต์ในโรงงาน.