ตำรับ หมายถึง [–หฺรับ] น. ตําราที่กําหนดไว้เป็นเฉพาะแต่ละเรื่องละราย เช่น ตํารับหอสมุดแห่งชาติ; ใบสั่งยา (ใช้เฉพาะแพทยศาสตร์). (ข. ฎํราบ่, ตมฺราบ่).
น. แบบแผนที่ว่าด้วยหลักวิชาต่าง ๆ, ตํารับตําราก็ว่า. (ข. ฎํรา, ตมฺรา).
[–หฺรุ] น. ตรุ.
น. ชื่อไม้เถาชนิด Coccinia grandis (L.) J. Voigtในวงศ์ Cucurbitaceae มีมือเกาะ ใช้ใบและยอดเป็นผัก.
น. มาตราเงินตามวิธีประเพณี ๔ บาท เท่ากับ ๑ ตําลึง,เขียนตามวิธีโบราณดังนี้ (อักขระพิเศษ) หมายความว่า๔ ตําลึง; ชื่อมาตราชั่งตามวิธีประเพณี สําหรับกําหนดนํ้าหนักเท่ากับเงินหนัก ๔ บาท หรือ ๖๐ กรัม. (ข. ฎํฬึง,ตมฺลึง).
ดู กันเกรา.
น. เรือนของเจ้านาย, กุฏิของสมเด็จพระสังฆราช.(ข. ฎํณาก่).
น. ตําหนักที่ปลูกในนํ้า.