ตำนาน หมายถึง น. เรื่องแสดงกิจการอันมีมาแล้วแต่ปางหลัง, เรื่องราวนมนานที่เล่ากันสืบ ๆ มา, เช่น ตํานานพุทธเจดีย์สยาม; เรียกพระปริตรบทหนึ่ง ๆ ว่า ตํานาน ในคําว่าเจ็ดตํานาน สิบสองตํานาน.
ว. ห่ามจวนสุก เช่น กล้วยตําเนิน, แก่ยังไม่จัดเช่น แตงโมตําเนิน ทุเรียนตําเนิน, ดําเนิน ก็ว่า.
(กลอน) ก. ดําเนิน.
(กลอน) ก. ดําเนียน, ติเตียน.
(กฎ) น. ท้องที่ที่รวมหมู่บ้านหลายหมู่บ้านเข้าด้วยกันและมีประกาศจัดตั้งเป็นตําบล มีกํานันเป็นหัวหน้าปกครอง.
น. ชื่อปลาแห้งชนิดหนึ่งที่ไม่เป็นริ้ว, จําแบ ก็ว่า.
ว. เสียงของหนัก ๆ ทึบ ๆ ตกลงจากที่สูง.
ว. เสียงดังของวัตถุแบน ๆ ที่ตกลงหรือกระทบกัน.