ตำ หมายถึง ก. ทิ่ม, แทง, เช่น หนามตํา; ใช้สากหรือสิ่งอื่นที่คล้ายคลึงเช่นนั้นทิ่มลงไปอย่างแรงเรื่อย ๆ เช่น ตําข้าว ตํานํ้าพริก.
(สํา) ก. หาเพียงแค่พอกินไปมื้อหนึ่ง ๆ, ทําพอให้เสร็จไปชั่วครั้งหนึ่ง ๆ.
ว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตําหูตําตา ก็ว่า.
(สํา) ลงทุนไปโดยได้ผลประโยชน์ไม่คุ้มทุน, ใช้จ่ายทรัพย์ในทางที่ไม่เกิดประโยชน์, เสียทรัพย์ไปโดยไม่ได้ประโยชน์อะไร.
(ถิ่น) น. ส้มตํา.
ว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตำตา ก็ว่า.
ว. ตรงข้ามกับสูง, มีระดับด้อยหรือน้อยกว่าปรกติเช่น ความดันโลหิตตํ่า.
ก. น้อยใจ, เสียใจ, ใช้คู่กับ น้อยเนื้อ เป็น น้อยเนื้อตํ่าใจ.