ตาฬะ หมายถึง (แบบ) น. ลูกกุญแจ, กลอนประตู, ลูกดาล. (ป., ส.).
ก. ทิ่ม, แทง, เช่น หนามตํา; ใช้สากหรือสิ่งอื่นที่คล้ายคลึงเช่นนั้นทิ่มลงไปอย่างแรงเรื่อย ๆ เช่น ตําข้าว ตํานํ้าพริก.
(สํา) ก. หาเพียงแค่พอกินไปมื้อหนึ่ง ๆ, ทําพอให้เสร็จไปชั่วครั้งหนึ่ง ๆ.
ว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตําหูตําตา ก็ว่า.
(สํา) ลงทุนไปโดยได้ผลประโยชน์ไม่คุ้มทุน, ใช้จ่ายทรัพย์ในทางที่ไม่เกิดประโยชน์, เสียทรัพย์ไปโดยไม่ได้ประโยชน์อะไร.
(ถิ่น) น. ส้มตํา.
ว. ปรากฏชัดแก่ตา, ตำตา ก็ว่า.
ว. ตรงข้ามกับสูง, มีระดับด้อยหรือน้อยกว่าปรกติเช่น ความดันโลหิตตํ่า.