ตายลาภ หมายถึง (แบบ) ว. เป็นลาภแน่ ๆ, หนีไม่พ้น, เช่น นางนี้ดีร้ายตายลาภเรา. (มณีพิชัย).
ก. ตายด้วยอหิวาตกโรคหรือกาฬโรค.
ก. ตายผิดธรรมดาโดยอาการร้าย เช่น ถูกฆ่าตายตกนํ้าตาย.
ก. อดอยากมานาน.
ว. คําประกอบท้ายประโยคหรือหน้าประโยค หมายความว่าแย่, เต็มที, ยิ่งนัก, เช่น ร้อนจะตาย ตายละทีนี้, คําเปล่งเสียงแสดงความตกใจหรือประหลาดใจเป็นต้น เช่น อุ๊ยตาย ตายแล้ว.
(โบ) น. เสาเขื่อน.
น. ดอกบัว. (ช.).
น. ชื่อต้นไม้ยืนต้น. (พจน. ๒๔๙๓).