ตายฝอย หมายถึง ก. แห้งตายไปเพราะแล้ง (ใช้แก่ข้าวกล้า).
ก. เลี้ยงดูตามบุญตามกรรม.
ก. ตายเสียแต่ยังไม่ออกผล (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิดซึ่งกําลังจะมีผล เช่น กล้วย ถั่วแระ), ยืนต้น (ใช้แก่ต้นไม้บางชนิด เช่น คูน).
ว. ในที่สุดก็ต้องหวนกลับมาอยู่กับครอบครัวตามเดิม (ใช้แก่สามี) เช่น กลับมาตายรัง.
ว. ไม่มีทางสู้, ไม่พ้นมือไปได้.
(ปาก) ว. ตายทั้งหมด.
(แบบ) ว. เป็นลาภแน่ ๆ, หนีไม่พ้น, เช่น นางนี้ดีร้ายตายลาภเรา. (มณีพิชัย).
ก. ตายด้วยอหิวาตกโรคหรือกาฬโรค.