ต่าง ๑ หมายถึง น. ภาชนะสําหรับบรรทุกสิ่งของมีคานพาดไว้บนหลังสัตว์พาหนะมีวัวและลาเป็นต้น ให้ห้อยลงมาทั้ง ๒ ข้าง, เรียกโคลา ที่ใช้บรรทุกสิ่งของในลักษณะเช่นนั้นว่า โคต่าง ลาต่าง. ก. บรรทุก เช่น ต่างข้าวเข้ามาส่ง, ใช้อย่างมาตราตวงก็ได้เช่น ได้ข้าวไม่ถึง ๕ ต่าง.
น. ตุ้มหู.
ส. คําใช้แทนนามหลายฝ่ายให้แยกออกเป็นส่วน ๆเช่น คนทั้งหลายต่างก็ทําหน้าที่ของตน, ในบทกลอนใช้ว่า ตาง ก็มี. ว. ผิดแผก, ไม่เหมือนเดิม, เช่น สีต่างไป; แทน, เหมือน, เช่น ว่าต่าง แก้ต่าง ดูต่างหน้า; อื่นเช่น ต่างประเทศ; คนละ เช่น ต่างพ่อ ต่างแม่.
ว. หลายอย่างซึ่งผิดกัน.
ว. ต่างคนก็ต่างความคิด.
ว. เรียกชาวต่างประเทศที่มีถิ่นฐานอยู่ในอีกประเทศหนึ่งว่า คนต่างด้าว.
สัน. เหมือนว่า, เปรียบว่า, สมมุติว่า.
ว. อีกส่วนหนึ่ง, อีกแผนกหนึ่ง.