ตาอ้อย หมายถึง น. ชื่อลายชนิดหนึ่ง.
น. ตาที่มีตาดําอยู่ไม่ตรงที่.
ก. ผึ่งให้แห้ง เช่น ตากผ้า, ปล่อยทิ้งไว้กลางแจ้ง เช่น ตากแดดตากฝน; ตรํา, สู้ทน, เช่น เดินตากฝน นอนตากยุง. ว. ห่าง,แบะออก, เช่น ควายเขาตาก คือ ปลายเขาไม่รวมเข้าหากัน;ที่ผึ่งแดดจนแห้ง เช่น ข้าวตาก กล้วยตาก; เรียกหลังคาเรือนที่ชันน้อยว่า หลังคาตาก.
ก. นอนแผ่, นอนหงาย, เช่น ผลักให้ตากตนอยียด ชรดียดด้าวดิ้นดรนอนอยู่แล. (ม. คำหลวง กุมาร).
ก. พักผ่อนเพื่อคลายความเคร่งเครียดโดยไปอยู่ในที่สงบหรือที่มีอากาศปลอดโปร่ง.
ก. สู้ทนอาย.
ก. ไปพักผ่อนในที่ที่มีอากาศดี.
ดูใน ตา ๒.