ดุรงค์ หมายถึง น. ม้า เช่น เทียมดุรงค์รวดเรี่ยว. (ม. คําหลวง ทานกัณฑ์). (ป., ส. ตุรงฺค,ตุรค).
น. ม้าตัวเมีย; คนขี่ม้า, ทหารม้า. (ป. ตุรงฺคี; ส. ตุรงฺคินฺ).
น. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย).
น. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย).
น. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).
น. เครื่องดีดสีตีเป่า. (ป. ตุริย + องฺค).
น. ชื่อกลบทชนิดหนึ่ง.
[ดุริยางคะ-] น. วิชาว่าด้วยการบรรเลงเครื่องดุริยางค์.