ดึง หมายถึง ก. เหนี่ยวมา, ฉุดมา, รั้งมา; ดีด เช่น ดึงพิณ ว่า ดีดพิณ.
ก. ดื้อรั้น, ดื้อ.
ว. ดื้อไม่ยอมฟังเหตุผล ดึงไม่ไป, ดื้อดึง ก็ว่า.
ก. เหนี่ยวเข้ามาด้วยกําลังอย่างหนึ่งอย่างแม่เหล็ก.
ก. ดิ่ง, ตรงลงไป.
ว. สามสิบ. (ป. ต??ส).
ว. ลึก.
ก. มากทั่วไปจนเป็นปรกติธรรมดา.