ดึกดำบรรพ์ หมายถึง ว. ลึกลํ้านมนานมาแล้ว.
ก. ดึกมาก, ดื่นดึก ก็ว่า.
น. เวลาดึกมากบรรยากาศเงียบเชียบทำให้รู้สึกวังเวง.
ก. เหนี่ยวมา, ฉุดมา, รั้งมา; ดีด เช่น ดึงพิณ ว่า ดีดพิณ.
ก. ดื้อรั้น, ดื้อ.
ว. ดื้อไม่ยอมฟังเหตุผล ดึงไม่ไป, ดื้อดึง ก็ว่า.
ก. เหนี่ยวเข้ามาด้วยกําลังอย่างหนึ่งอย่างแม่เหล็ก.
ก. ดิ่ง, ตรงลงไป.