ดำเกิง หมายถึง ก. ขึ้น. ว. รุ่งเรือง, สูง, สูงศักดิ์ เช่น รื่นเริงดําเกิงใจยะย้าว. (ม. คําหลวงมหาพน). (แผลงมาจาก เถกิง).
ดู เต่าดำ ที่ เต่า ๑.
ก. เลื่องลือ, ระบือไป, ดังสนั่น. (ข. แถฺกง).
ดู พญารากดํา.
(สํา) น. เงินทองรูปพรรณ เช่น ต้องมีดํา ๆ แดง ๆ ติดตัวไว้บ้าง.
(แบบ) น. เครื่องห้าม, เครื่องป้องกัน, เครื่องต้านทาน, ที่พึ่ง, ที่อาศัย.(ป. ตาณ; ส. ตฺราณ).
(แบบ) น. เรื่องแสดงกิจการอันมีมาแล้วแต่ปางหลัง เช่น น้าวเอาดํานานพระมหาแพศ ยันดรธรรมเทศนา. (ม. คําหลวง นครกัณฑ์). (ดู ตํานาน).
(แบบ; กลอน; แผลงมาจาก ดนู) ส. ฉัน, ข้าพเจ้า, เช่น กึ่งกายกามดํานู.(ม. คําหลวง ทานกัณฑ์).