ด้านรี หมายถึง น. ด้านข้างของเรือนฝากระดานหรือโบสถ์ วิหาร.
น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์วิหาร เรียกว่า ด้านหุ้มกลอง.
ว. กระด้าง, ไม่นิ่ม, เช่น มือด้าน ข้อศอกด้าน; ไม่เป็นมัน, ไม่เป็นเงา,เช่น สีด้าน กระดาษด้าน; จุดไม่ติดหรือไม่ระเบิด เช่น ประทัดด้านชนวนด้าน ลูกระเบิดด้าน; โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้สึกเจ็บ,ไม่รู้สึกอาย, เช่น หน้าด้าน.
ก. ถูกตีมากจนชินเลยไม่รู้จักหลาบจํา.
ก. ดื้อเข้าไปหาโดยไม่รู้สึกอาย.
น. มีดยาวปลายแหลมชนิดหนึ่ง สันแอ่นปลายงอนเล็กน้อย มักใช้เป็นอาวุธสําหรับฟันแทง.
น. ดาบสั้นตรงสําหรับติดปลายปืน.
(สํา) ว. มีทั้งคุณและโทษ, อาจดีอาจเสียก็ได้.