ดาน หมายถึง ว. แข็ง, แน่น, เรียกดินที่จับตัวแข็งเป็นชั้น โดยมากเป็นประเภทดินเหนียวเนื้อแน่นที่นํ้าไหลผ่านไม่ได้ เกาะตัวแข็งอยู่ใต้ผิวดิน ว่าดินดาน, เรียกหินแข็งหรือหินผุที่รองรับดิน ทราย กรวด ซึ่งมีแร่เช่นดีบุก ทองคํา รวมอยู่ด้วย ว่า หินดาน, เรียกสิ่งที่มีลักษณะแข็งเป็นดานอยู่ในท้อง เช่น ดานเลือด ดานลม.
น. ทางผ่าน เช่น ด่านช้าง, ทางผ่านพรมแดนระหว่างประเทศ เช่นด่านเจดีย์สามองค์ ด่านสิงขร; ที่สําหรับกัก ตรวจ คอยระวังเหตุและป้องกันช่องทางที่จะผ่านเข้าออก เช่น ด่านตรวจคนเข้าเมืองด่านศุลกากร ด่านกักสัตว์.
น. ฝ่าย, ข้าง, ทาง, ส่วน, เช่น ด้านซ้าย ด้านขวา ด้านวิชาการด้านศิลปกรรม ด้านวิทยาศาสตร์.
น. ด้านข้างของเรือนฝากระดานหรือโบสถ์ วิหาร.
น. ด้านหัวหรือด้านท้ายของเรือนฝากระดาน, ถ้าเป็นด้านหัวหรือด้านท้ายของโบสถ์วิหาร เรียกว่า ด้านหุ้มกลอง.
ว. กระด้าง, ไม่นิ่ม, เช่น มือด้าน ข้อศอกด้าน; ไม่เป็นมัน, ไม่เป็นเงา,เช่น สีด้าน กระดาษด้าน; จุดไม่ติดหรือไม่ระเบิด เช่น ประทัดด้านชนวนด้าน ลูกระเบิดด้าน; โดยปริยายหมายความว่า ไม่รู้สึกเจ็บ,ไม่รู้สึกอาย, เช่น หน้าด้าน.
ก. ถูกตีมากจนชินเลยไม่รู้จักหลาบจํา.
ก. ดื้อเข้าไปหาโดยไม่รู้สึกอาย.