ความหมายของคำว่า ' ดนตรี '

ความหมายของคำว่า ' ดนตรี '
ดนตรี หมายถึง น. เสียงที่ประกอบกันเป็นทํานองเพลง, เครื่องบรรเลงซึ่งมีเสียงดังทําให้รู้สึกเพลิดเพลินหรือเกิดอารมณ์รัก โศก หรือรื่นเริง เป็นต้นได้ตามทํานองเพลง. (ส. ตนฺตฺรินฺ).

ดนตรีกรรม
(กฎ) น. งานเกี่ยวกับเพลงที่แต่งขึ้นเพื่อบรรเลงหรือขับร้องไม่ว่าจะมีทำนองและคำร้องหรือมีทำนองอย่างเดียว และหมายความรวมถึงโน้ตเพลงหรือแผนภูมิเพลงที่ได้แยกและเรียบเรียงเสียงประสานแล้ว.
ดนยะ, ดนัย
[ดะนะยะ, ดะไน] (แบบ) น. ลูกชาย. (ป., ส. ตนย).
ดนยะ, ดนัย
[ดะนะยะ, ดะไน] (แบบ) น. ลูกชาย. (ป., ส. ตนย).
ดนยา
[ดะนะยา] (แบบ) น. ลูกหญิง. (ป., ส. ตนย).
ดนุ, ดนู
(แบบ) (กลอน) ส. ฉัน, ข้าพเจ้า. (ป., ส. ตนุ ว่า ตัวตน; เล็กน้อย,เบาบาง).
ดนุ, ดนู
(แบบ) (กลอน) ส. ฉัน, ข้าพเจ้า. (ป., ส. ตนุ ว่า ตัวตน; เล็กน้อย,เบาบาง).
ดนุช
น. ผู้บังเกิดแต่ตน, ลูกชาย, เช่น ใกล้หัตถ์ดลดนุช. (ม. คําหลวงวนปเวสน์). (ป., ส.).