ด้อม หมายถึง ก. อาการเดินที่มีลักษณะก้ม ๆ เงย ๆ.
น. ภูเขา.
ก. ผูก, มัด, ตอก, ชก, ตี, ปา, ทอย.
ก. ตํ่ากว่าโดยคุณสมบัติ รูปสมบัติ หรือตําแหน่งหน้าที่ เป็นต้น, อาการที่ท้ายเรือหรือท้ายรถตํ่าลง เรียกว่า ท้ายด้อย, ลักษณะที่ส่วนท้ายของสัตว์มีช้างเป็นต้นลาดตํ่าลง.
น. ชื่อหน่วยเงินตราที่ใช้เรียกในบางประเทศ เช่น สหรัฐอเมริกา แคนาดาออสเตรเลีย. (อ. dollar).
ว. ตะลุยไป, ไม่เลือกหน้า, ไม่งดเว้น, เช่น เก็บดะ ตีดะ เตะดะ ฟันดะ.
ใช้นําหน้าคําที่ตั้งต้นด้วยตัว ด ในบทกลอน มีความแปลอย่างเดียวกับคําเดิมนั้น เช่น ดะด่อน ดะดัก ดะดุ่ม.
(กฎ) น. ข้าราชการฝ่ายตุลาการ ซึ่งได้รับแต่งตั้งให้เป็นผู้มีอํานาจและหน้าที่ในการวินิจฉัยชี้ขาดข้อกฎหมายอิสลาม.