ขอบ ๑ หมายถึง น. ริมรอบ เช่น ขอบโต๊ะ, ริมที่ยกให้สูงขึ้นโดยรอบ เช่น ขอบสระขอบถนน.
(กฎ) น. แนวริมของทางเดินรถ.
(โบ) น. ใช้โดยปริยายว่า ความรอบคอบ, ความทั่วถึง.
ก. ทดแทน, ตอบ, รับ, เช่น ขอบแต่ขอมสักตั้ง. (ตะเลงพ่าย),ภายในสองนางขอบ, ธขอบคําความมนตรี. (ลอ).
น. ขอบเขตงานหรือความรู้ที่อยู่ในความรับผิดชอบ.
น. อาณาเขต, ขอบข่าย, ข้อจํากัด.
คํากล่าวแสดงความรู้สึกบุญคุณ (เป็นคําที่ใช้แก่บุคคลที่เสมอกันหรือผู้น้อยใช้แก่ผู้ใหญ่).
คํากล่าวแสดงความรู้สึกบุญคุณ (เป็นคําที่ใช้แก่บุคคลที่เสมอกันหรือผู้น้อยใช้แก่ผู้ใหญ่).