ความหมายของคำว่า ' ขา ๒ '

ความหมายของคำว่า ' ขา ๒ '
ขา ๒ หมายถึง น. พวก, ฝ่าย, เช่น ขานักเลง ขาเจ้าชู้; เรียกผู้ร่วมเล่นการพนันเช่นไพ่ว่า ขา; คราว, เที่ยว, เช่น ขากลับ ขาเข้า ขาออก; (โบ)สลึง, ใช้เฉพาะราคาทองคำที่คิดเป็นราคาเงินบาท เศษที่เป็นสลึงเรียกว่า ขา เช่น ทองคำหนัก ๑ บาท เป็นราคาเงิน ๘ บาท๒ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสองขา ถ้าเป็นราคาเงิน ๘ บาท๓ สลึง เรียกว่า ทองเนื้อแปดสามขา.

ขาจร
[-จอน] น. ลูกค้าที่ไม่ใช่ขาประจำ.
ขาประจำ
น. ลูกค้าที่ติดต่อสม่ำเสมอ.
ขาไพ่
น. ผู้ร่วมเล่นการพนันไพ่, ลักษณนามว่า ขา.
ขาใหญ่
(ปาก) น. นักเลงผู้มีอิทธิพล, นักโทษหรือผู้กักขังที่มีอิทธิพล.
ขา ๓
ว. คําขานรับของผู้หญิง.
ขา ๔
(โบ) ส. เป็นสรรพนามบุรุษที่ ๓ แทนคำว่า เขาสองคน เช่นสองขาพ่อลูก หมายถึง เขาสองคนพ่อลูก.
ข่า ๑
น. คนชาวเขาจำพวกหนึ่ง แบ่งออกเป็น ๒ พวก พวกหนึ่งพูดภาษาในตระกูลมอญ-เขมร เช่น ข่า อัตตะปือ ข่าตองเหลืองและอีกพวกหนึ่งพูดภาษาในตระกูลอินโดนีเซียน ได้แก่ข่าระแด และ ข่าจะราย.