ความหมายของคำว่า ' ขัณฑสกร '

ความหมายของคำว่า ' ขัณฑสกร '
ขัณฑสกร หมายถึง [ขันทดสะกอน] (โบ) น. นํ้าตาลกรวด, เครื่องยาไทยอย่างหนึ่งคล้ายนํ้าตาลกรวด, นํ้าตาลชนิดหนึ่งเชื่อกันว่าเกิดที่ใบบัว, เช่น เมื่อเวลาพุ่มไม้มีดอกออกตระการบานเต็มที่พร้อมฤดู เสาวคนธรสเรณูโรยร่วงลงบนใบอุบลซึ่งลอยลาดดาดาษอยู่บนหลังน้ำ เมื่อล่วงเวลากาลก็ก่อเกิดโอชะวิเศษหวานเป็นมธุรส มีนามกำหนดเรียกว่า โบกขรมธุ?ผู้เรียนรู้ลุในตำราแพทยศาสตร์ ย่อมสืบเสาะแสวงหามาประกอบใช้ในการโอสถ มีนามปรากฏเรียกว่า ขัณฑสกร. (ม. ร่ายยาว จุลพน).(ป. ขณฺฑสกรา; ส.ขณฺฑศรฺกรา).

ขัณฑสีมา
น. เขตแดน, เขตแดนส่วนหนึ่ง ๆ. (ป., ส.).
ขัด ๑
ก. ให้ติดขวางไว้ไม่ให้หลุดออก เช่น ขัดกระดุม ขัดกลอน; เหน็บเช่น ขัดกระบี่; ไม่ทําตาม, ฝ่าฝืน, ขืนไว้, เช่น ขัดคําสั่ง; แย้งกัน,ไม่ลงรอยกัน.
ขัดขวาง
ก. ทําให้ไม่สะดวก, ทําให้ติดขัด.
ขัดข้อง
ก. ไม่ยอมให้ทํา, ไม่ตกลงด้วย, ติดขัด.
ขัดขา
ก. จงใจขัดขวางเพื่อไม่ให้ทำได้สะดวก, ขัดแข้งขัดขา ก็ว่า; แทนชั่วคราว เป็นการแก้ขัดในการเล่นไพ่เป็นต้น, คานขา หรือ คันขาก็ว่า.
ขัดขืน
ก. ไม่ประพฤติตาม, ไม่ทําตาม.
ขัดเขมร
ก. ถกเขมร เช่น ทะเลาะกูกําหมัดขัดเขมร. (ดึกดําบรรพ์).