ความหมายของคำว่า ' ขอที, ขอเสียที '

ความหมายของคำว่า ' ขอที, ขอเสียที '
ขอที, ขอเสียที หมายถึง ก. ห้ามเชิงขอร้อง, ขอให้ละเว้นการกระทำ.

ขอที, ขอเสียที
ก. ห้ามเชิงขอร้อง, ขอให้ละเว้นการกระทำ.
ขอโทษ, ขอประทานโทษ
ก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ใช้เป็นคำสุภาพเมื่อรู้สึกว่าจะเป็นการล่วงเกินผู้อื่น.
ขอโทษ, ขอประทานโทษ
ก. ขอให้ยกเว้นโทษ, ใช้เป็นคำสุภาพเมื่อรู้สึกว่าจะเป็นการล่วงเกินผู้อื่น.
ขอนิสัย
ก. ขอฝากตัวอยู่ในความปกครองของพระอุปัชฌาย์ (ใช้แก่กุลบุตรในเวลาอุปสมบท).
ขอบิณฑบาต
ก. ขอให้ละเว้นการกระทำ.
ขอประทาน
ก. ขอสิ่งของ, ขออนุญาต, (มักใช้นำหน้าคำที่พูดกับผู้ใหญ่).
ขอไปที
ว. พอให้พ้น ๆ ไป, พอเอาตัวรอด, เช่น ทำอย่างขอไปที.