ซอย หมายถึง ก. ทําถี่ ๆ เช่น ซอยเท้า, สับถี่ ๆ เช่น ซอยมะม่วง, หั่นถี่ ๆ เช่นซอยหอม; ผ่าหรือตัดให้เป็นส่วนเล็ก ๆ เช่น ซอยไม้ระแนง. ว. เรียกทางย่อยหรือทางแยกจากทางใหญ่ เช่น ถนนซอยคลองซอย. น. ถนนหรือทางย่อยที่แยกจากทางใหญ่ เช่นซอยลาดพร้าว ๑; ลักษณนามเรียกถนนหรือทางที่แยกจากถนนใหญ่ เช่น ถนนสายนี้มีหลายซอย.
ก. ตัดแต่งผมให้มีรูปทรงต่าง ๆ.
ก. นำไพ่ทั้งสำรับมาซอยถี่ ๆ เพื่อให้ไพ่สับที่กัน.
น. เครื่องปรุงรส มีลักษณะเหลวหรือค่อนข้างข้น ใช้จิ้มหรือปรุงอาหารเพื่อให้มีรสชาติดีขึ้น. (อ. sauce).
[–ซ้าว] (กลอน) ว. เสียงร้องเซ็งแซ่.
(กลอน) ว. ซ่อง, เงื่อง.
(กลอน) ว. เสียงนกร้องจอแจ.
(กลอน) ว. เสียงร้องไห้มีสะอื้น.