ซ้อแซ้ หมายถึง (กลอน) ว. ซอแซ, เสียงจอแจ, เช่น ผินหน้าปรับทุกข์กันซ้อแซ้.(สังข์ทอง).
ก. ชอนไป, เสียด, ซุก.
ก. แอบ, แอบแฝง, ปิดบัง, หลบไว้ในที่ลับตา.
ก. เร้นเงื่อนไว้ไม่ให้เห็น, ปิดบังข้อสําคัญไว้, ปิดบังอย่างมีเงื่อนงํา.
ว. มีลักษณะให้เห็นขนาดย่อมกว่าตัวจริง, ใหญ่ดูเป็นเล็ก,กินรูป ก็ว่า.
ก. แอบหรือซ่อนอยู่ในที่ลับตา.
น. การเล่นชนิดหนึ่งของเด็ก ฝ่ายหนึ่งซ่อนฝ่ายหนึ่งหา.
(ถิ่น) ก. ช้อน, ต้อน, ใช้เฝือกกั้นลํานํ้าเพื่อจับปลา.