ซ่องแซ่ง หมายถึง ว. กระย่องกระแย่ง, กระซ่อง กระแซ่ง ก็ว่า.
ก. ร้องพร้อม ๆ กัน, ร้องสรรเสริญ, มักใช้ ซ้อง.
ก. ร้องพร้อม ๆ กัน, ร้องสรรเสริญ, บางทีใช้ว่า ซ่อง; ระดมกัน,ทําพร้อม ๆ กัน เช่น ซ้องหัตถ์.
ดู จอบ ๓.
ดู ซ้องแมว.
น. ชื่อไม้พุ่มเตี้ยชนิด Gmelina philippensis Cham. ในวงศ์ Labiataeดอกสีเหลืองออกเป็นช่อห้อย มีใบประดับสีขาวอมเขียวตลอดช่อราก ใบ และผลใช้ทํายา ผลเชื่อมกินได้, ช้องแมว ซองแมว หรือข้าวจี่ ก็เรียก.
(โบ; กลอน) ว. เสียงจอแจ, ซ้อแซ้.
(กลอน) ว. ซอแซ, เสียงจอแจ, เช่น ผินหน้าปรับทุกข์กันซ้อแซ้.(สังข์ทอง).