ซวดเซ หมายถึง ก. เอนไป, เอียงไป, จวนล้ม, เสียหลัก, (มักใช้แก่ฐานะความเป็นอยู่)เช่น ฐานะซวดเซ.
(โบ) น. ทรวดทรง, รูปร่าง, สัณฐาน.
ก. ถลาไปข้างหน้า เช่น เดินซวน, เอนไปจากแนว เช่น เสาซวน.
ก. เซถลาไปมา.
(ปาก) ว. เคราะห์ร้าย, อับโชค. (จ.).
น. ตอไม้ไผ่ค่อนข้างยาวที่เหลืออยู่ที่กอ.
น. ชื่อเครื่องดนตรีพวกหนึ่งสําหรับสี ในพวกเครื่องสายหรือมโหรีมีคันชักสีให้ดัง มีหลายชนิด เช่น ซออู้ ซอด้วง, ลักษณนามว่า คัน. ก. ร้องเพลง, ขับร้อง, เช่น ขับซอยอราชเที้ยร ทุกเมือง. (ลอ).
น. ช่องทางที่แคบ ๆ เช่น ซอกเขา ซอกหู ซอกคอ. ก. ซุก, ซุกแทรกเข้าไป, ซ่อน.