ซาด หมายถึง (ถิ่น–อีสาน) น. ต้นซาก. (ดู ซาก ๒).
ก. กระเสือกกระสนไปอย่างสิ้นท่าหรือสิ้นคิด, ซมซาน หรือซานซม ก็ว่า.
ก. กระเสือกกระสนไปอย่างสิ้นท่าหรือสิ้นคิด, ซาน หรือ ซมซานก็ว่า. ว. งมงาย, ไม่รู้อะไร, เช่น โง่ซานซม, ซมซาน ก็ว่า.
ก. แล่นกระจายไปทั่วตัวอย่างพิษซ่านเสียวซ่าน.
ก. กระจัดกระจาย, มักใช้เข้าคู่กับคำ แตกฉาน เป็น แตกฉานซ่านเซ็น.
ก. แล่นไปทั่วร่างกาย เช่น ปีติซาบซ่าน.
ว. อาการที่รู้สึกจับใจอย่างลึกซึ้ง, อาการที่รู้สึกปีติปลาบปลื้ม.
น. ผ้าห่ม. (ช.).