ชัด หมายถึง ว. ประจักษ์แจ้ง, แจ่มแจ้ง, เช่น เห็นชัด ปรากฏชัด; ไม่ผิดเพี้ยน, ไม่แปร่ง, เช่น พูดชัด.
ว. ถูกต้องแน่นอน.
อ. คําที่เปล่งออกมาเมื่อเวลาโกรธหรือไม่ชอบใจเป็นต้น, ชะ ชะชะ หรือ ชะช้า ก็ว่า.
น. ยางไม้สําหรับยาเรือเป็นต้น.
น. ชันชนิดหนึ่ง มีสีเหลืองนวล สําหรับใช้พอนเรือเป็นต้น, ลาพอน ก็ว่า.
น. ของแข็งลักษณะโปร่งแสง สีคล้ายอําพัน ได้จากการกลั่นยางสน. (ดู ยางสน ที่ ยาง ๓ ประกอบ).
ก. ยกตั้งตรง เช่น ชันขา ชันเข่า; ตั้งขึ้น เช่น ขนชัน หูชัน. ว. ตรงขึ้นไป, ไม่ลาด, เช่น ตลิ่งชัน.
ก. เริ่มตั้งคอได้ (ใช้แก่เด็ก).