ความหมายของคำว่า ' กระแทะ '

ความหมายของคำว่า ' กระแทะ '
กระแทะ หมายถึง น. ยานชนิดลากขนาดเล็ก มี ๒ ล้อ ใช้วัวเทียม ตัวเรือนราบไม่ยกสูงอย่างเรือนเกวียน มีทั้งชนิดโถงและประกอบหลังคา,ระแทะ หรือ รันแทะ ก็ว่า. (ข. รเทะ).

กระไทชาย
(โบ; มาจาก กระทาชาย) น. คนผู้ชาย เช่น อันว่ากระไทชายผู้หนึ่ง. (ม. คําหลวง กุมาร; มหาราช), กระทาชาย ก็ว่า.
กระนก
[-หฺนก] (โบ; แผลงมาจาก กนก) น. ทองคํา. (ไตรภูมิ).(ดู กนก).
กระน่อง
(ถิ่น-อีสาน) น. อวัยวะส่วนหลังของลำแข้ง ตั้งแต่ขาพับลงไปถึงส้นเท้า, กระหน่อง ขะน่อง หรือ ขาน่อง ก็เรียก.
กระนั้น
ว. นั้น, ดังนั้น, อย่างนั้น.
กระนี้
ว. นี้, ดังนี้, อย่างนี้.
กระแนะกระแหน
[-แหฺน] ก. พูดกระทบหรือพูดเป็นเชิงเสียดสี, กระแหนะกระแหนก็ว่า.
กระโน้น
ว. โน้น, เช่นโน้น, อย่างโน้น.