กระตูบ หมายถึง น. กระท่อม, กระต๊อบ, ตูบ ก็ว่า. (ดู ตูบ ๑).
ก. อาการที่อุ้มเด็กเข้าสะเอวหรือสะพายของโตงเตงไป.
น. ชื่อนกชนิดหนึ่งในวงศ์ Alcedinidae หัวโต คอสั้นปากแหลมยาวตรงและแข็งแรง ส่วนใหญ่มีสีสวยสดสะดุดตา หากินโดยวิธีพุ่งตัวลงจับปลาในน้ำ มีหลายชนิด เช่น กระเต็นปักหลักหรือ ปักหลัก (Ceryle rudis)กระเต็นน้อยธรรมดา (Alcedo atthis) กระเต็นอกขาว(Halcyon smyrnensis).
ดู ปักหลัก ๒ (๑).
ว. จวนแก่ (ใช้แก่หมาก) ในคําว่า หมากกระเตอะ หรือหมากหน้ากระเตอะ.
ดู กุ้งดีด, กุ้งดีดขัน ที่ กุ้ง ๑.
ว. แรกรุ่น, เพิ่งแตกเนื้อสาว.
ว. อาการที่เด็กเริ่มสอนเดิน เรียกว่า เดินกระเตาะกระแตะ,เตาะแตะ หรือ เตาะ ๆ แตะ ๆ ก็ว่า; ป้อแป้, ไม่แข็งแรง,มักใช้แก่คนสูงอายุ เช่น คุณทวดเดินกระเตาะกระแตะ.