กระตราก หมายถึง ก. ล่ามโซ่, ทุกข์ทรมานในคุก. (ปาเลกัว).
ใช้เข้าคู่กับคํา กระตรก เป็น กระตรกกระตรํา.
น. ตะกรุด, กะตรุด หรือ กะตุด ก็ว่า.
(กลอน) น. นกตะกรุม เช่น เขาคุ่มกระตรุมกระไตร ตระไนนี่สนั่นเสียง. (สรรพสิทธิ์).
ว. อาการที่ค่อย ๆ เคลื่อนไหวหรือเคลื่อนไหวอย่างช้า ๆ (ใช้แก่กิริยาเดินหรือคลาน), ต้วมเตี้ยม ก็ว่า, ใช้ว่า กระด้วมกระเดี้ยมก็มี.
น. ชื่อนกชนิดหนึ่ง เช่น กระต้อพลอดกิ่งพลับ. (เพชรมงกุฎ).
ว. อาการที่แขวนหรือห้อยแกว่งไปแกว่งมา, ต่องแต่ง ก็ว่า.
น. กระท่อมเล็ก ๆ. (พายัพและอุดรว่า ตูบ).