-กระเดก หมายถึง ใช้เข้าคู่กับคํา กระโดก เป็น กระโดกกระเดก.
ก. ดีดหรือดันขึ้นเมื่อถูกกดหรือถูกบีบเป็นต้น, กระดอนขึ้น,เด้ง ก็ว่า.
ก. เคลื่อนจากที่เดิมหรือแตกแยกจากที่เดิมออกไปโดยเร็วเพราะกระทบสิ่งใดสิ่งหนึ่งโดยแรง.
ก. ทําก้นขึ้น ๆ ลง ๆ, เด้า ก็ว่า.
ดู เด้าดิน.
ดู เด้าลม.
ก. เดาะให้กระเด็นขึ้นเบา ๆ.
ก. ทําให้เกิดเสียงดังด้วยการใช้ลิ้นดันเพดาน เป็นต้นแล้วสลัดลง.